grrrrrrr.....

Vrijdag 11 November

Terwijl we allemaal zaten te wachten op het verlossende woord, dat we ons wapen voortaan thuis kunnen laten, heeft onze nieuwe Majoor uit Travnik besloten, dat we vanaf nu halfgeladen door het leven moeten. Punt uit!

Vandaag eerst een presentatie gegeven over ons gebied voor de nieuwe Majoor. Daarna op pad. In Zabilje (bij Vitez) kwam er iemand op ons af met info over gestolen auto’s, tegelijkertijd via de telefoon werd mij gemeld door onze huiscommandant, dat er een massagraf is gevonden in ons gebied (ook bij Vitez), daar dus naar toe gegaan (ik vind het niet zo erg, dat dat midden in een mijnenveld is, en wij er dus niet bij kunnen komen), toen snel terug naar huis voor een les in sneeuwkettingen leggen, daarna een raport gemaakt van alles wat we beleefd hadden en toen net op tijd weer klaar voor 1 van Rob’s befaamde ‘candlelight diners’ (pannekoeken), want er was iemand jarig. Toen kreeg ik nog bijna ruzie, omdat ik te lang achter internet heb gezeten deze week. Ik ben bezig met die sollicitatie en er moeten wel iets van 8 pagina’s info worden ingevuld, en dat moet op de website. Maar dat dat voor mij belangrijk is, is geen rede, volgens de heren, om het internet wat langer als normaal te gebruiken deze week…… grrrrrr! In de eerste drie maanden heb ik nog nooit 1 woord onenigheid gehoord over het internet! Gelukkig maar!
Ik ben blij dat ik weer een weekend Sarajevo voor de deur heb staan, voor het eerst niet met mensen van mijn eigen huis, maar ik wordt opgehaald door collega’s die ook voor LOT werken, maar dan in een ander deel van het land, in Livno en Drvar. Ze moeten wel een heel stuk omrijden om mij op te halen, maar ik heb het dan ook heeeeeel lief gevraagd………