life goes on

Vrijdag 28 oktober

Life goes on, hoe graag ik het ook anders had gehad. Heb al een mailtje gehad van Ymo, die nu lekker met z’n kont in Nieuw Zeeland zit, en heb Maarten heel even op de msn gehad....( ). Ik mis iedereen wel hoor, en ben ook echt de enige. De rest van de achterblijvers hebben hun draai wel gevonden. Fijn voor hun overigens.
Er is een mijn-ongeluk geweest met de leider van het lokale mijnen-opruimingsteam, (TUN-team) Bozo Budic, hij is een been en een oog kwijt geraakt toen hij een handgranaat wilde opruimen. Das toch wel even schrikken dan hoor.
Gelukkig hebben we, mede daardoor, (zo zie je maar, de 1 z’n dood is de ander z’n brood) wel een drukke dag gehad, want toen we op het stadhuis in Vitez aankwamen, was er een demonstratie van Vitezit personeel, we moesten een eod-team (explosieven opruimings dienst) regelen, (omdat het TUN-team natuurlijk even uit de running was) terwijl we eigenlijk nog voor iets heel anders kwamen. Zo kon ik gelukkig in ieder geval 1 van mijn teamgenoten laten zien, dat het ook wel eens best wel leuk is hier, in dit ‘rare geitenland’.
Vanmiddag zijn we gezellig met 1 van de tolken, Adin, gaan Barbequen in Busovaca, ergens boven op een berg, waar van die kleine vakantie-huisjes staan. Daar is toch nooit iemand, dus kan je mooi gebruik maken van die schattige kleine barbaque huisjes die erbij staan...............