Niks is wat het lijkt

maandag 3 oktober

Vakantie in Nederland, klinkt misschien erg saai, maar wat kan je er zin in hebben zeg! Deze laatste dag (voorlopig) in Bosnie duurt een eeuwigheid. Zit nu echt te wachen tot ik kan vertrekken. Tasje ingepakt, paspoort bij de hand, wat mij betreft kunnen we gaan.
Gelukkig is dit gevoel pas vandaag echt gekomen, de rest van de week is zoals gewoonlijk voorbij gevlogen.
Afgelopen dinsdag voor het eerst avond-patrouille gehad, maar daar kan ik echt niks spannends over vertellen.

Zaterdag avond best wel laat gemaakt, maar van mij had het nog wel wat later mogen worden hoor..... dit laat ik me niet nog een keer gebeuren, het koude douche gevoel...................

Gisteren zou ik eigenlijk gaan vissen (achter het net waarschijnlijk), maar dat ging niet door. Ben dus maar even naar Jajce gegaan samen met Carla. Na een paar verkeerde afslagen te hebben genomen.....(2 vrouwen op pad) waren we netjes op tijd terug....toch?!?!

Leuk verhaal met leuke foto's:
We dachten deze week te stuiten op mijnen (je weet wel, gevaarlijk) opruim activiteiten. Dat was ook een vrij logische gedachte, want er was een stuk gras afgezet met mijnenlint.
Een paar dagen later toen we er weer langs reden stond er tot onze grote verbazing een ouwe kadeddeleck tussen de linten geparkeerd, en de waarschijnlijke eigenaar van deze klassieke mobiel had er een picknicktafeltje bij gezet, gezellig met stoeltjes en al. Alleen de party-tent ontbrak nog! Dan moet je toch wel even 2 keer met je ogen knipperen om zeker te zijn van wat je ziet!!
Na de eerste verbazing hebben we (lees Rob en tolk Sandra) de stoute schoenen aangetrokken en de beste man gevraagd waarom hij in een mijnenveld aan het kamperen was. Toen bleek 'natuurlijk' (nix is hier wat het lijkt) dat het geen echt mijnenveld is, maar een plek waar ze 'mijnenhonden' trainen in het opstoren van explosieven.............